Dag 2
Door: Tom Vriesema
Blijf op de hoogte en volg Tom
28 Februari 2014 | Oeganda, Jinja
Dag 2
Vandaag zette ik mijn reis voort vanaf de hoofdstad Kampala naar jinja.
Jinja is een stad die ongeveer te vergelijken is met Groningen.
Iedereen kent elkaar aardig, het is een goede sfeer en het is heeel wat rustiger dan Kampala.
Na een prachtig ritje met de chaffeur Paul, kwam ik aan op Peters Primary School Malindi.
Na een rondleiding over de geweldige grond van de school, en het wederzien van de eigenaresse van de school Joan,
zijn we naar de neef van Joan, genaamd Henri gegaan. Bij deze man, zijn vrouw en 4 kinderen zal ik de komende tijd doorbrengen.
Henri heeft een prachtig huis en heeft speciaal voor mij een kamer laten inrichten, en heel veel blikken Heineken ingeslagen.
Henri en Joan hebben me naar een resort gebracht om een drankje met ze te drinken op een prachtig terras.
Joan woont al 10 jaar in spijkernisse, en is getrouwd geweest met een friese boer.
Om de zoveel maand reist ze heen en weer tussen Spijkernisse en Jinja om haar school te kunnen onderhouden.
De school heeft heel veel grond, een gebouw met klaslokalen, 2 slaapzalen (1 voor meisjes en 1 voor jongens), een eetzaal (die nog niet af is)
En een gebouwtje waar ze in koken voor de kinderen die op het terrein wonen. Joan is nog lang niet klaar met het terrein.
Ze is al heel ver met twee wasplekken en op allebei de plekken meerdere wc's.
1 wasplek is voor de jongens 1 voor de meisjes.
Op het moment dat er meer geld is, zullen er nog veel meer lokalen, wc's, slaapzalen en een betere keuken komen,
want ze koken nu boven een groot vuur in een verder kale kamer.
Later die middag lieten Henri en Joan de stad zien. We gingen eigenlijk rechtstreeks naar Henri's favoriete bar.
Een biertje van een halve liter kost daar 3000 shilling, dat is ongeveer 90 cent.
Een paar bier en wat uurtjes later was het wel genoeg geweest en was het wel tijd om te eten.
Je hebt een heleboel stalletjes met mensen die kip en varken grillen.
We kochten een gegrilde kip en die was veel lekkerder dan je in Nederland eet.
Voor we terug naar huis gingen wou Henri nog even langs een vriend die een bar heeft vlak bij Henri's huis.
Daar hebben we nog een biertje gedronken en zijn we naar het huis terug gegaan, waar ik de kinderen van henri ontmoette.
De jongste die vier jaar is en eigenlijk al sliep, vond het toch wel heel bijzonder en besloot voorzichtig nog eventjes gedag te komen zeggen.
Ze hebben ook een hond die net 7 puppy's heeft gebaard van een maand oud.
Eentje is helaas na 3 dagen overleden. Het zijn zijn eerste honden, dus hij heeft niet echt een idee hoe hij voor de pups moet zorgen
Hij vond het dan ook heel vreemd dat de moeder haar eten beschermde tegenover de pups.
Zijn letterlijke woorden waren; what do i have to do with them if not even the mother wants do give them food.
Na een lange dag ben ik in bed beland en in slaap gevallen.
Vandaag zette ik mijn reis voort vanaf de hoofdstad Kampala naar jinja.
Jinja is een stad die ongeveer te vergelijken is met Groningen.
Iedereen kent elkaar aardig, het is een goede sfeer en het is heeel wat rustiger dan Kampala.
Na een prachtig ritje met de chaffeur Paul, kwam ik aan op Peters Primary School Malindi.
Na een rondleiding over de geweldige grond van de school, en het wederzien van de eigenaresse van de school Joan,
zijn we naar de neef van Joan, genaamd Henri gegaan. Bij deze man, zijn vrouw en 4 kinderen zal ik de komende tijd doorbrengen.
Henri heeft een prachtig huis en heeft speciaal voor mij een kamer laten inrichten, en heel veel blikken Heineken ingeslagen.
Henri en Joan hebben me naar een resort gebracht om een drankje met ze te drinken op een prachtig terras.
Joan woont al 10 jaar in spijkernisse, en is getrouwd geweest met een friese boer.
Om de zoveel maand reist ze heen en weer tussen Spijkernisse en Jinja om haar school te kunnen onderhouden.
De school heeft heel veel grond, een gebouw met klaslokalen, 2 slaapzalen (1 voor meisjes en 1 voor jongens), een eetzaal (die nog niet af is)
En een gebouwtje waar ze in koken voor de kinderen die op het terrein wonen. Joan is nog lang niet klaar met het terrein.
Ze is al heel ver met twee wasplekken en op allebei de plekken meerdere wc's.
1 wasplek is voor de jongens 1 voor de meisjes.
Op het moment dat er meer geld is, zullen er nog veel meer lokalen, wc's, slaapzalen en een betere keuken komen,
want ze koken nu boven een groot vuur in een verder kale kamer.
Later die middag lieten Henri en Joan de stad zien. We gingen eigenlijk rechtstreeks naar Henri's favoriete bar.
Een biertje van een halve liter kost daar 3000 shilling, dat is ongeveer 90 cent.
Een paar bier en wat uurtjes later was het wel genoeg geweest en was het wel tijd om te eten.
Je hebt een heleboel stalletjes met mensen die kip en varken grillen.
We kochten een gegrilde kip en die was veel lekkerder dan je in Nederland eet.
Voor we terug naar huis gingen wou Henri nog even langs een vriend die een bar heeft vlak bij Henri's huis.
Daar hebben we nog een biertje gedronken en zijn we naar het huis terug gegaan, waar ik de kinderen van henri ontmoette.
De jongste die vier jaar is en eigenlijk al sliep, vond het toch wel heel bijzonder en besloot voorzichtig nog eventjes gedag te komen zeggen.
Ze hebben ook een hond die net 7 puppy's heeft gebaard van een maand oud.
Eentje is helaas na 3 dagen overleden. Het zijn zijn eerste honden, dus hij heeft niet echt een idee hoe hij voor de pups moet zorgen
Hij vond het dan ook heel vreemd dat de moeder haar eten beschermde tegenover de pups.
Zijn letterlijke woorden waren; what do i have to do with them if not even the mother wants do give them food.
Na een lange dag ben ik in bed beland en in slaap gevallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
